แม่หยัว คือ ท้าวศรีสุดาจันทร์ ตามประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้ถึงแม่หยัวเพียงพระองค์เดียว คือ ‘แม่หยัวศรีสุดาจันทร์’ มีพระราชโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ พระยอดฟ้า และพระศรีศิลป์ จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นแม่หยัวเมือง
สำหรับประวัติวัดแร้งนั้น เป็นที่ซ่อนเรื่องราวโหดร้าย และลึกลับมากที่สุดในประวัติศาสตร์ไทย โดยตามตำนานนั้นไม่เป็นที่ปรากฎแน่ชัดว่าสร้างขึ้นในสมัยใด คงจะเป็นวัดที่มีมาก่อนสมัยอยุธยาตอนกลาง ส่วนชื่อวัดคล้ายกับวัดสระเกศ กรุงเทพมหานคร สมัยก่อนเวลามีคนตายด้วยโรคห่า ชาวบ้านมักจะเอาศพมากองไว้บริเวณวัดดังกล่าว พอศพเน่าเปื่อยมีกลิ่นเหม็นมีฝูงแร้งเป็นจำนวนมากมารุมกินซากศพเหล่านี้ และวัดแร้งก็ได้มาปรากฎในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาอีกครั้ง เมื่อปลายแผ่นดินขุนวรวงศาธิราชว่า หลังขุนพิเรนทรเทพ (สมเด็จพระมหาธรรมราชา)
ในเวลาต่อมา ได้มีวางแผนการโค้นล้มอำนาจขุนวรงศา กับท้าวศรีสุดาจันทร์ ณ จุดยุทธศาสตร์คลองสระบัว กับคลองปลาหมอ (ผ้าลาย) เสร็จแล้ว จึงได้สังหารขุนวรวงศาธิราช และท้าวศรีสุดาจันทร์พร้อมกับพระราชบุตรแล้วได้นำศีรษะเสียบประจานไว้ ณ วัดแร้ง ปัจจุบัน วัดแร้งนั้นไม่เหลือสภาพความเป็นวัดให้เห็นแล้ว คงเหลือแต่โคกอิฐกับเนินดินเท่านั้น
แม่หยัว แปลว่าอะไร
แม่หยัว แปลว่า แม่หยัวเมือง หรือ แม่อยู่หัว หรือ แม่อยู่หัวเมือง เป็นตำแหน่งที่มีอยู่จริงในกฎมณเฑียรบาล ใช้เรียกพระสนมเอก ที่มีพระโอรสได้เป็นพระมหาอุปราช (พระมหาอุปราช คือ ตำแหน่งรัชทายาทที่จะสืบราชสมบัติของพระมหากษัตริย์)
ตำนานวัดแร้ง สถานที่สำเร็จโทษท้าวศรีสุดาจันทร์
พระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา กล่าวถึงเหตุการณ์ที่ขุนพิเรนทรเทพ ต่อมา คือ สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราชได้สำเร็จโทษ ขุนวรวงศาธิราช นางพระยาแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ และพระราชบุตรีของทั้งสอง แล้วนำศพมาเสียบประจานไว้ที่วัดแร้ง ดังนี้
ครั้นเช้าตรู่ ขุนวรวงษาธิราช กับแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ แลราชบุตรีซึ่งเกิดด้วยกันนั้น ทั้งพระศรีศิลป์ ก็ลงเรือพระที่นั่งลำเดียวกันมาตรงคลองสระบัว ขุนอินทรเทพตามประจำมา ฝ่ายขุนพิเรนทรเทพ พระยาพิไชย พระยาสวรรคโลก หลวงศรียศ หมื่นราชเสน่หาในราชการ ครั้นเห็นเรือพระที่นั่งขึ้นมา ก็พร้อมกันสกัด ขุนวรวงษาธิราชร้องไปว่า เรือใครตรงเข้ามา ขุนพิเรนทรเทพก็ร้องตอบไปว่า กูจะมาเอาชีวิตเองทั้งสอง ฝ่ายขุนอินทรเทพก็เร่งให้พายรีบกระหนาบเรือที่นั่งขึ้นมา แล้วช่วยกันเข้ากลุ้มรุมจับขุนวรวงษาธิราช กับแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ แลบุตรีซึ่งเกิดมาด้วยกันนั้น ฆ่าเสีย แล้วให้เอาศพไปเสียบประจานไว้ ณ วัดแร้ง
ปัจจุบัน กรมศิลปากรได้บูรณะปฏิสังขรณ์วัดแร้ง และขึ้นทะเบียนวัดเป็นโบราณสถาน วัดแห่งนี้อยู่ใน ตำบลคลองสระบัว อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และกลายเป็นวัดร้าง ไม่เหลือซากโบราณสถานใดๆ ที่บ่งบอกถึงเหตุการณ์ดังกล่าว
